جامعه لرستان و بروز خشونت و پرخاشگری در کانون خانواده

زهرا احمدی سبزواری، فعال رسانه ای لرستان طی یادداشتی که برای تاف نیوز ارسال کرده اند نوشت: ، یکی از مهم ترین پیامدهای رویکرد تربیت اجتماعی مستبدانه افزایش خشونت و پرخاشگری در کانون خانواده بوده است. نتایج پژوهش در روستاهای استان لرستان نشان می‌دهد فقر از راه «خشونت خانوادگی» بیشترین تأثیر را بر خودکشی داشته است.

اگر در گذشته خشونت‌های فیزیکی بیشتر بوده، اکنون شاهد بیشتر شدن خشونت‌های کلامی (انگ‌های اجتماعی) در بین خانواده‌ها هستیم. خودکشی آنی و عمل خودسوزی زنان در برخی موارد به عنوان واکنشی اعتراضی علیه انگ‌های اجتماعی، باورها و ارزش‌هایی که این گونه انگ‌ها و خشونت‌های کلامی را مشروعیت می‌بخشند.

برای کاهش این خشونت‌ها در کانون خانواده باید به رویکرد دموکراتیک توجه بیشتری داشته باشیم. این رویکرد، بر پایه احترام متقابل، برابری اجتماعی، مشارکت و مسئولیت پذیری است. در این رویکرد قدرت فرد بزرگسال جای خود را به قدرت گروه می دهد و نقش والدین از نقش «رهبری» به نقش «هدایتگری» تغییر می‌یابد.

رویکردهای دموکراتیک مبتنی بر کنش‌های ارتباطی و گفتگوی متقابل در حوزه خانواده است. وقتی صدای فرد شنیده نشود و  امکان ابراز وجود پیدا نکند در این صورت  احساس طرد و در حاشیه بودن پیدا می کند که می تواند در گرایش وی به سمت خودکشی بسیار موثر باشد.

اگر ما به سمت رویکرد دموکراتیک در خانواده برویم در آن صورت کنشگران خانواده احساس مسئولیت و مشارکت بیشتری نشان می دهند و یک هویت اجتماعی در اثر این رویکرد برساخت می شود. اگر شیوه عمل کردن، اندیشیدن و احساس کردن اعضای خانواده را قبول داشته باشیم، در اینصورت آن ها امکان عمل پیدا می کنند. در این صورت در بطن زندگی قرار می گیرند و به جامعه تن می دهند و آنرا معنا می‌کنند و کنش مثبت انجام می دهند. در اینجا امر اجتماعی به سرعت به امر اخلاقی تبدیل می شود.